Oorzaken van burn-out en wat eraan doen om dit fenomeen te vermijden

Awell, Huis voor Werk, blijft in 2023 meer dan ooit uw patiënten ondersteunen en begeleiden

de wens om eens iets te kunnen doen, samen met anderen, in een ongedwongen, rustige sfeer, zonder vervelende vragen over hun persoonlijke situatie.

de manier waarop kleine zelfstandigen door de commotie rond Delhaize in de pers worden afgeschilderd als slechte werkgevers, maakt me boos! In KMO’s kan het net wel leuk zijn en zijn er veel voordelen die in grote bedrijven absoluut niet kunnen. Een interview met een zaakvoerder van een AD Delhaize demonstreert het!

Een burn-out hakt er stevig in. Zowel bij het slachtoffer als bij de familie en bij de collega’s. Als werkgever wil je uiteraard dat je personeel zowel mentaal als fysiek blaakt van gezondheid. Maar wat doe je als dat toch niet zo blijkt te zijn? Hoe ga je om met burn-out op het werk? En hoe zorg je ervoor dat de werknemer in kwestie succesvol re-integreert? In dit artikel formuleren we een antwoord op al deze vragen.

Alle inspanningen om meer langdurig zieken aan het werk te krijgen ten spijt zijn er vandaag ruim 800.000 zieken, waarvan iets minder dan de helft al meer dan één jaar thuis zit. Het prijskaartje voor de overheid aan ziekte- en de invaliditeitsuitkeringen bij het Riziv overschrijft ruim de 8 miljard euro. De door de regering ingevoerde re-integratieplannen hebben blijkbaar niet het gewenste effect.

Toch zijn er mensen die verkiezen om toch aan de slag te gaan, als vrijwilliger, terwijl ze nog arbeidsongeschikt zijn. Sinds enige tijd is dit mogelijk om, ook al kan je je job (nog) niet uitvoeren. In deze blog wil ik aangeven waarom je tijdens je arbeidsongeschiktheid vrijwilligerswerk zou doen en welke de voorwaarden hiervoor zijn.

Ons land telde in 2018 reeds 415.000 mensen die langer dan één jaar ziek thuiszitten. Het leidt geen twijfel, steeds meer werknemers, zelfstandigen en werkzoekenden kampen met depressie, burn-out, een chronische ziekte of invaliditeit.

Ziek zijn heeft in het algemeen heel wat negatieve gevolgen (cf. blog ‘tijdens arbeidsongeschiktheid aan het werk als vrijwilliger’), ook financieel : niet werken betekent niet verdienen; zieken ontvangen een lager vervangingsinkomen.

Mensen die langdurig ziek zijn, ervaren de vele nadelige gevolgen van ziekte. Er zijn vooreerst de hinder en pijn van de ziekte, en de onduidelijkheid over de verdere evolutie of over de duur van het genezingsproces; daarnaast is er het financieel verlies door het verlies aan inkomsten en de soms hoge ziektekosten; ook vallen bij ziekte heel wat menselijke contacten weg : verlies aan sociaal contact is voor velen een grote reden van minder welbevinden.

Het ontbreekt langdurig zieken aan een begeleider, iemand die hen kent en die als gids mee naar de werkgever stapt en kijkt onder welke voorwaarden re-integratie kan. Iemand die de werknemer in zijn mogelijkheden bevestigt, die hem aanmoedigt, opnieuw zelfvertrouwen geeft… maar ook iemand die een werkgever durft te wijzen op zijn verantwoordelijkheid en op zijn plicht om aan re-integratie mee te werken.

Tijdens de coronacrisis werkte een groot deel van Vlaanderen ineens thuis. Dat was voor de meeste mensen enorm wennen. Het verlies van het onderscheid tussen werk en privé, en het daarmee gepaard gaande gevoel om steeds bezig te zijn, het gemis van het dagelijks collegiaal contact en het afgeleid worden door spelende kinderen of thuiswerkende huisgenoten, zorgden bij veel mensen voor extra spanning.

Ondanks maatregelen van de overheid is het aantal langdurig zieken blijven stijgen, intussen boven het half miljoen. Vanaf oktober 2022 is er op de regeling omtrent het re-integratietraject (RIT) een aanpassing gekomen.